Terribile sciagura nel mondo cinofilo.

Comprimi

Riguardo all'autore

Comprimi

mesodcaburei Scopri di più su mesodcaburei
X
 
  • Ora
  • Visualizza
Elimina tutto
nuovi messaggi
  • mesodcaburei
    ⭐⭐⭐
    • Jan 2015
    • 8874
    • Donceto, Valtrebbia(pc)
    • 2 Setter Inglesi 1 Pointer

    #1

    Terribile sciagura nel mondo cinofilo.

    Ho avuto notizia che qualche giorno fa un noto Handler ha trovato 13 cani morti sul suo furgone dopo due ore in cui è stato lontano dal furgone...
    Non conosco di preciso la vicenda, qualcuno può dare approfondimento all'accaduto?
    E'notizia vera?
    Cos'è successo?
    Come è possibile?
  • maspiz
    ⭐⭐
    • May 2013
    • 319
    • Tra Roma e Cosenza
    • Mirta: incrocio beagle-volpe. Claus: incrocio beagle-tirannosauro.

    #2
    Se ti riferisci all'expo di Cosenza, sembra che l'handler avesse lasciato i cani nel furgone durante la notte, ma purtroppo si é rotto l'impianto di ventilazione e i poveri cani sono morti per soffocamento.

    Commenta

    • Maury
      ⭐⭐⭐
      • Nov 2009
      • 1451
      • La Spezia
      • Griffoni Korthals

      #3
      Tremendo !!
      Un pensiero, una preghiera per loro ....
      Maurizio.
      Not all who wander are lost.

      Commenta

      • marco pas
        ⭐⭐⭐
        • Apr 2011
        • 1937
        • marnate
        • bracco italiano

        #4
        E' una pagina nera della cinofila , sono in corso delle indagini sembrerebbe che l'handler sia arrivato sul posto expo intorno le ore 17.00 e dopo aver mosso i cani e riposti nei loro spazi sul furgone si sia diretto in hotel per il check in , ritornato poi dopo le 19 molti cani erano deceduti . L'informazione del giornale locale sembrebbe errata . Su quel furgone c'era pure Elia fratello del mio Elmo cucciolone di 1 anno giovane promessa Enci e altri esemplari in elevata carriera .

        Commenta

        • randagio
          ⭐⭐⭐⭐
          • Nov 2007
          • 12275
          • Tuscany.
          • Bracco francese dei Pirenei Nedo e Dino

          #5
          [:-golf]Brutta storia.
          [fiuu] E' la Somma che fa il Totale. (Totò) [:-bunny]

          Commenta

          • duedentoni
            ⭐⭐⭐
            • Aug 2013
            • 1058
            • Firenze/Sciacca
            • Bracco Italiano Darma Heinaaron Torta al Cioccolato campione di bellezza Breton Kira - Ayla- Lol

            #6
            Fabrizio Manni dalla sua pagina fb scrive....

            Questo è quanto scrive Manni sul suo profilo...cmq sangue e irrigidimento non mi sembrano conseguenze di un colpo di calore. A 10 cani verrà fatta l'autopsia.
            Io spero sia solo una tragica fatalità....perché altrenti c'è da chiedersi dove è arrivata la cinofilia.
            Fabrizio da chi lo conosce è uno molto attento.... 27 gradi dalle 17 in poi.... non so si va verso la notte...mi pare un po troppo 13 cani morti... mercoledi ad una gara in sicilia ne ho contati 17 con la stessa temperatura e il portellone del furgone aperto e all ombra sull'ora di pranzo... e non è successo niente.



            ... dopo tre giorni di voluta e ponderata assenza, per rispetto dei proprietari dei poveri cani deceduti prima di tutto, poi per tutte quelle persone che mi hanno manifestato solidarietà e vicinanza pur non sapendo quello che è realmente accaduto ma soltanto ascoltando e leggendo "i dolci rumors" messi in giro dalle "grandi" menti cinofile di cui il mondo virtuale è ampiamente invaso, Ho deciso di rendere pubblici i fatti successi venerdì 27, il tutto per onore della verità:

            inizialmente avevo deciso di partire da casa mia alle 7.30 del mattino per raggiungere Rende in 6h ... per esperienza e per conoscenza della strada ho posticipato la partenza di due ore lasciando i cani liberi negli sguinzagliatoi in modo che potessero affrontare il viaggio serenamente e senza soste, visto che per tutto quel tratto ci sono lavori in corso ed è strada sprovvista di aree idonee. Tutto ciò per far si che si ranggiugesse l'hotel e liberarli in sicurezza, usufruendo del parco attrezzato con prati ben curati.
            Partito alle ore 10.00 con i 15 cani compresa la mia Whippet , mia figlia Rebecca Manni e Fra Francesca Pavesi, siamo arrivati nel tempo previsto e senza alcuna sosta presso l'Hotel Villa Fabiano a Rende alle ore 1615 circa, dove ad attenderci c'era la famiglia Carofiglio venuta a salutare la loro Dalmata che viveva da me per la carriera espositiva.
            Erano già arrivati altri espositori con i quali abbiamo scambiato i rituali saluti e due chiacchiere. I cani sono usciti, hanno fatto i loro bisogni , hanno fatto una bella passeggiata, ho messo acqua fresca a tutti , in tutto questo sono stato aiutato anche da amici del luogo .Alle 1715 finito di sistemare i cani nei trasportini , chiusi i vari recintini , ho ricaricato il tutto , cercando un posto più idoneo per parcheggiare il furgone.
            A tal fine ho rifatto tutto il giro del parcheggio ed ho trovato posto al fresco quasi di fronte alla mia camera , nella stessa direzione ma al secondo piano. Abbiamo fatto il check in, abbiamo sistemato le valigie nelle rispettive camere e siamo scesi a prendere il bouledogue francese dal furgone per portarlo in camera, visti i noti problemi di respirazione.
            È stata l'ultima volta che ho visto i cani in vita ed in perfetta salute.
            Tutte queste "operazioni" sono state fatte sotto lo sguardo di diversi cinofili i cui nomi non possono essere qui pubblicati per rispetto privacy e con cui ho parlato avviandomi verso la camera con il cane al guinzaglio.
            Alle 17.40 ho ricevuto una chiamata da un membro del Gruppo Cinofilo che voleva incontrarmi per parlare di un'eventuale carriera espositiva del suo Collie , ci siamo dati appuntamento nel parcheggio dell'Hotel alle 1815. Puntualmente sono sceso per incontrare questa persona, che tra l'altro ha parcheggiato la sua auto vicino al mio furgone , abbiamo parlato per una ventina di minuti a 50mt dal furgone, sotto gli occhi di tutti. Ne io ne le tante persone che erano nel parcheggio ha notato qualcosa di 'strano'.
            Alcune persone che conosco bene erano a mezzo metro dal mio furgone a provare i cani ed a giocare con loro , ed anche questi non hanno sentito o notato stranezze.
            Tornato in camera ho avuto il tempo materiale di fare una doccia e prepararmi per andare a cena
            dopo aver sistemato i cani insieme ad alcuni amici.
            Siamo scesi alle 19.50 per rifar fare una passeggiata ai cani e nell'aprire il portellone abbiamo trovato tutti i cani esanimi, tranne due che respiravano a fatica un Bedlington ed un Weimarainer.
            Ho subito chiesto allo staff della reception di chiamare la Polizia o i Carabinieri i quali hanno risposto,che senza una richiesta di un'Autorità Sanitaria non sarebbero intervenuti... Abbiamo chiamato tre diversi veterinari ma nessuno era disponibile a venire, a questo punto mi è venuto in mente che a Rende era stato chiamato a giudicare anche il Dott Ferdinando Asnaghi e quindi ho chiamato lui che prontamente è arrivato , ha somministrato alcuni medicinali e diretto tutte le operazioni di emergenza coadiuvato da Fra e da una persona speciale che conoscevo solo di vista ma a cui devo dire grazie di cuore, e se oggi Megan è viva lo dobbiamo solo a lei , Grazie di cuore Federica Stagnini .
            Nel frattempo alcuni dirigenti del Servizio Veterinario di Cosenza verificavano l'avvenuto decesso dei cani controllavano i documenti e rilevavano le identità tramite lettura del microchip. Hanno controllato i documenti del furgone e personali , hanno controllato che tutti i cani avessero il proprio trasportino omologato, il proprio secchiello d'acqua, stranamente ancora pieni, ognuno il suo tappetino ecc. I cani presentavano evidenti perdite di sangue molto fluido dalla bocca ... erano completamente bagnati e rigidi, a detta di diversi esperti, tutte anomalie per una morte da soffocamento, tenuto conto le condizioni ambientali (27C) ed il tempo in cui i cani sono stati chiusi (2h) e con l'impianto di areazione perfettamente funzionante.
            Mi hanno fatto ripartire per far giungere i corpi dei poveri malcapitati ai legittimi proprietari.
            Nel frattempo mi è giunta notizia che anche la weimarainer si era spenta presso un Ambulatorio Veterinario di Rende , dove la sera di venerdì era stata prontamente ricoverata.
            Stamattina mi sono presentato volontariamente presso le Autorità Giudiziaria per deporre una dichiarazione spontanea sui fatti accaduti.
            Stamattina ad almeno 10 soggetti verrà effettuata l'Autopsia presso 4 diversi Istituti Statali e Legali per cercare i motivi del decesso.
            Questo è ciò che è accaduto , tutto è corredato da documenti ufficiali .
            Tutta l'area dell'Hotel è provvista di Telecamere di Sorveglianza che potranno rilevare tutta la vericidità delle mie dichiarazioni oltre ai numerosi testimoni pronti a deporre sull'accaduto.
            I fatti sono tutti accaduti nel pomeriggio di venerdì 27, all'interno del parcheggio privato dell'Hotel Villa Fabiano, che i cani sono rimasti chiusi all'incirca due ore, sotto gli occhi di numerosi testimoni.

            Non posso dire altro al momento ma tengo a precisare che non ho ricevuto alcuna notifica, convocazione o altro dalle Autorità a cui offro la mi più assoluta disponibilità e collaborazione.

            Permettetemi di ringraziare il Dott. Asnaghi , Federica Stagnini, Cesare Carofiglio , Filippo Lapisarda , Marzia Rossi Casa Biagini , tutto lo staff di Villa Fabiano e le Autorità Sanitarie per la gentilezza , la solidarietà ed il disinteressato aiuto in quelle tragiche ore. Un grazie a tutte quelle persone che hanno dimostrato la loro vicinanza a me alla mia famiglia ed a Fra in questi momenti. Un Ringraziamento alla signora Carmelina De Giovanni ed al suo Gruppo per il sostegno e la vicinanza ....
            Un abbraccio a tutti i proprietari dei poveri amici deceduti , a cui rinnovo il mio cordoglio e la mia più ASSOLUTA E COMPLETA disponibilità, sempre pronto a prendermi ogni mia eventuale responsabilità ...

            per ultimo a voi piccole 13 stelle ... sarei pronto a scambiare la mia vita con le vostre ...

            Ps, Mi piacerebbe pubblicare questo post in tutte le lingue possili ma non sono in grado di farlo con precisone assoluta, se qualcuno potesse e volesse aiutarmi ne sarei grato . Messaggi in privato per favore.

            ***********************************
            ... After 3 days in which I wanted to think things over and wanted to be absent, in respect of the owners of the poor dogs that have died firstly, and then for all those people that have shown their support not knowing what really happened but only listening and reading the "sweet rumors" that people have been putting around especially by the "big" dogworld minds of which the dog world is widely overflown, I decided do go public with what happened on Friday 27th, all in the honour of the truth:

            In the beginning I wanted to leave my house at 7.30 in the morning so that I could reach Rende in 6 hours .... because of experience and knowing the road I would have to do, I put off the departure by 2 hours, leaving the dogs free in the dogruns so that they could travel happily without having to stop seeing that the route has roadworks on going and no areas that would have been appropriate. All of this so we could reach the hotel and let them out in all safety using the hotels park which has very well cured lawns.
            I left at 10 with 15 dogs including my whippet, my daughter Rebecca Manni and Fra, Francesca Pavesi, we arrived within the time we set with no stops at Hotel Villa Fabriano in Rende where the Carofiglio family, who had come to greet their Dalmation that was living by me for his showing career.
            Other exhibitors had arrived with whom we exchanged normal courteous greetings. The dogs were let out, did their business, had a long walk and I put fresh water in each cage, in all this I was helped by friends in loco. At 5.15 pm I finished putting the dogs back in their transportation, closed the various xpens, reloaded everything and looked for the best place to park the van. I drove through the parking lot and I found a fresh place almost infront of my room, in the same direction but on the second floor. We checked in, put our luggage in our respective rooms and we went back downstairs to fetch the French Bouledogue so as to take him up to the room because of the notorious breathing problems.
            It was the last time I saw the dogs alive and in perfect health
            All these “manuveurs” were carried out under the eyes of many people of our dog world whose names I cannot publish in virtue of our privacy laws and with whom I spoke while walking with the dog towards my room.
            At around 5.40 pm I received a call from a member of the local Kennel Club who wanted to meet me to talk to me about an eventual showing career of his Collie, I gave him an appointment in the parking lot of the Hotel at 6.15 pm. Punctually I went to the meeting, he had parked near my van, and we spoke for about 20 minutes 50 meters from the van, under the eyes of everyone. Neither I or the many other people in the parking lot noticed anything “strange”.
            Some people I know were half a meter from my van trying their dogs and playing with them and neither these noticed o heard anything strange.
            Going back to my room I had only the time to take a shower and prepare myself for dinner after having seen to the dogs with some friends.
            We went back down at 7.50 to walk the dogs again and in opening the door we found the dogs dead besides two, a Bedlington and a Weimarainer.
            I immediately asked Reception to call the police or carabinieri, who answered that unless the Health Department requested they could not intervene ....We called 3 different vets but no one was available to come to us, at this point I recalled that mr Ferdinando Asnaghi had been called to judge in Rende and I called him, he immediately came, he gave some medical cure and directed all the emergency procedures helped by Fra and a special person who I knew only by sight but whom I thank from the bottom of my heart, because thanks to her Megan is still alive.. Thank you from the bottom of my heart Federica Stagnini.
            In the meanwhile some functionaries of the Health Department of Cosenza were confirming the death of the dogs, their documents and microchips. They checked the documents of the van and personal documents, they checked that each dog had its personal water supply (strangely still full) , and a regolamentary cage, his own bedding ecc. The dogs had evident very liquid blood loss around the mouth ... they were totally wet and rigid, the sayings of many experts all things out of place in case of a death by soffocation, considering the enviromental temperature (27 celcius) and with the ventilation system working perfectly.
            They made me leave so as to take the corpses of the poor dogs back to their owners. In the meanwhile I received the news that the Weimarainer had died at the Veterinary Clinic of Cosenza, where he had been recovered on Friday night.
            This morning I volontarily presented myself to the Authorities to give a spontaneous declaration of what happened. This morning the autopsies will be carried out on at least 10 of the dogs in 4 different Legal Institutions in order to understand the reason of the deaths. This is what happened and all officially documented.
            all the area of the Hotel has video surveilance which can prove the truth of my declarations besides the numerous witnesses ready to say so.
            The facts took place in the afternoon of Friday the 27th, inside the private parking of Hotel Villa Fabriano, the dogs were closed for about 2 hours, under the eyes of numerous witnessess.
            I cannot say anything else at the moment but I must underline I have not been served any notices by Authorities to whom I offer my full collaboration
            Please allow me to thank Dott, Asnaghi, Federica Stagnini, Cesare carofiglio, filippo lapisarda, marzia rossi casa biagini, all the staff of Villa Fabriano and the Health Department for their kindness, solidarity and unconditional help in those tragic hours. Thank you to all those people who have shown their support to me, my family and Francesca in these moments. A special thanks to Carmellina De Giiovanni and her Club for the support ....
            A big hug to all the owners of the dogs that passed and to whom I renew my profound condolences and my ABOSLUTE AND COMPLETE availability, always ready to take on any my eventual responsability ....

            last but not least ... for you 13 little stars ... I would readily swop my life for yours ...

            ps. I would like to post this in as many languages as possible but I am not able too with the right precision, if someone could help I would be very grateful. Only private messages please.

            ********************************^^^^^^^********^^^ ^^^^^^^^^^^^^^

            ... Après trois jours d' absence délibérée et réfléchie, tout d'abord par respect pour les propriétaires des pauvres chiens qui sont morts, et ensuite pour tous ceux qui m’ont exprimé leur solidarité et leur soutien sans savoir ce qui est réellement arrivé, mais seulement ayant entendu et lu « les douces rumeurs » répandues par les " grands " esprits cynophiles dont le monde virtuel est largement envahi, j’ai décidé de rendre publics les événements qui ont eu lieu le vendredi 27, et ceci pour privilégier la vérité:

            J’avais décidé au départ de partir de chez moi à 7h30 pour atteindre Rende en 6 heures ... Par expérience et parce que je connais la route j’ai décidé de reporter mon départ de deux heures afin que les chiens puissent se détendre librement sans laisse, afin qu’ils puissent voyager dans de bonnes conditions sans arrêt, car il y a des travaux en cours sur tout le trajet prévu, sans aire de repos adaptée. Tout ceci pour arriver à l’Hôtel pour pouvoir les lâcher en toute sécurité et pour qu’ils profitent du parc et des pelouses soignées du lieu.

            Nous sommes donc partis à 10h00 avec 15 chiens dont ma Whippet, ma fille Rebecca Manni et « Fra » Francesca Pavesi, et nous sommes arrivés à l'heure prévue et sans aucun arrêt à l'Hôtel Villa Fabiano à Rende vers 16h15, où nous attendaient la famille Carofiglio qui était venue saluer leur chienne Dalmatien qui vivait chez moi pendant sa carrière d’exposition. D’autres exposants étaient déjà arrivés avec lesquels nous avons échangé les salutations habituelles et bavardé un peu. Les chiens sont sortis, ils ont fait leurs besoins, et une belle promenade, j’ai mis de l’eau fraîche à tous les chiens, tout ceci aidé par des amis sur place. Vers 17h15 j’ai terminé de remettre les chiens dans leurs kennel, fermé les divers enclos, rechargé le tout dans le fourgon et j’ai cherché un endroit plus approprié pour garer le fourgon.

            Pour ce faire, j’ai fait tout le tour du parking et j’ai trouvé une place au frais, presque en face de ma chambre, chambre qui était dans la même direction mais au deuxième étage. Nous avons pris nos chambres, monté les bagages dans nos chambres respectives, puis nous sommes descendus pour aller chercher le bouledogue Français et le monter dans une chambre, étant donné les problèmes de respiration bien connus de cette race. Ce fût la dernière fois que je voyais les chiens vivants et en parfaite santé.

            Toutes ces "opérations" ont été faites sous le regard de plusieurs amateurs de chiens dont les noms ne peuvent pas être publiés par respect de la vie privée et avec qui j’ai discuté en me dirigeant vers ma chambre avec le chien en laisse.

            A 17h40, j’ai reçu un appel d'un membre de la Société Canine locale qui voulait me rencontrer pour parler d'une possible carrière d'exposition pour son Colley, nous avons convenu de nous rencontrer sur le parking de l'hôtel à 18h15. A l’heure convenue je suis descendu rencontrer cette personne, qui a garé sa voiture à côté de mon fourgon, nous avons parlé pendant environ vingt minutes à 50 mètres du fourgon, au vu de tous. Ni moi, ni les nombreuses personnes qui se trouvaient sur le parking, n’ont remarqué quoi que ce soit «d’étrange».
            Certaines personnes que je connais bien, étaient à un demi-mètre de mon fourgon à présenter des chiens et jouer avec eux, et même ces personnes n’ont rien entendu ou remarqué quoi que ce soit de « bizarre ».
            De retour dans ma chambre, j'ai eu le temps matériel de prendre une douche et de me préparer pour aller dîner, ce que nous allions faire après nous être occupés des chiens avec quelques amis avant.

            Nous sommes donc descendus à 19h50 pour promener les chiens, et en ouvrant la porte du fourgon, nous avons trouvé tous les chiens sans vie , sauf deux qui ont respiraient avec difficulté un Bedlington et un Weimarainer .
            Je me suis immédiatement demandé au personnel de la réception d'appeler la Police ou Carabinieri. Il m’a été répondu que sans une demande de l’autorité compétente ils n’interviendraient pas.... Nous avons appelé trois vétérinaires différents, mais personne n'était disponible pour venir, à ce moment-là je me suis rappelé que le Dr Ferdinand Asnaghi jugeait à l’exposition de Rende. Je l’ai donc appelé et il est arrivé rapidement. Il a administré des médicaments et a dirigé toutes les mesures d’urgence à prendre aidé par Francesca et une personne spéciale que je connaissais seulement de vue, et que je remercie de tout cœur, car si aujourd’hui Megan est vivante nous le devons à cette personne, merci de tout cœur à Federica Stagnini.

            Pendant ce temps, des dirigeants du Service Vétérinaire de Cosenza ont constaté la mort des chiens, contrôlé les documents des chiens et les identifications par puce éléctronique de ceux-ci. Ils ont vérifié les documents de la camionnette ainsi que mes documents personnels, ils ont également constaté que tous les chiens avaient leur propre cage de transport agréée, chacun leur seau d’eau (étrangement encore pleins), et que chaque chien disposait d’un tapis de couchage etc.
            Les chiens présentaient des nette pertes de sang fluide par la bouche ... ils étaient complètement trempés et rigides, ce qui selon plusieurs experts, sont des anomalies pour une mort par suffocation, en tenant compte des conditions de temperature (27C) et le temps pendant lequel les chiens ont été enfermés (2h) et le système de ventilation qui fonctionnait parfaitement.

            Les autorités m’ont demandé de rendre les corps des pauvres malheureux à leurs propriétaires légitimes.
            Entretemps, j’ai également appris que le Weimarainer était mort à la clinique vétérinaire de Rende, où il avait été hospitalisé très rapidement le vendredi soir.

            Ce matin, je me suis présenté volontairement à l'autorité judiciaire afin de faire une déclaration spontanée des faits survenus.
            Ce matin, les autopsies d’au moins 10 des chiens seront faites par quatre Instituts Publics d’Etat différents afin de rechercher les causes de la mort.

            Voici ce qui est survenu, et tout ceci est documenté officiellement.
            L'ensemble de la zone de l'hôtel est équipé de caméras de surveillance qui pourront confirmer la vérité de mes déclarations, en plus des nombreux témoins prêts à témoigner sur les faits survenus.
            Les faits se sont produits l’après-midi du vendredi 27 Mai, à l'intérieur du parking privé de l'Hôtel Villa Fabiano, et les chiens sont restés enfermés pendant environ deux heures, sous les yeux de nombreux témoins.

            Je ne peux pas en dire plus pour le moment mais je tiens à préciser que je
            n’ai reçu ni notification, ni convocation, provenant des Autorités, et je tiens à souligner que je suis absolument prêt à collaborer et suis à leur entière disposition, le cas échéant.

            Je me permets de remercier le Dr Asnaghi , Federica Stagnini , Cesare Carofiglio , Filippo Lapisarda , Marzia Rossi , tout le personnel de la Villa Fabiano et les autorités sanitaires pour leur gentillesse , leur solidarité et leur aide désintéressée dans ces heures tragiques . Merci à tous ceux qui ont manifesté leur soutien à moi, ma famille et à Francesca pendant ces moments. Mes remerciements également à Mme Carmelina De Giovanni et sa Société Canine pour leur soutien....
            J’embrasse tous les propriétaires de nos pauvres amis décédés, à qui je renouvelle mes condoléances et ma disponibilité la plus ABSOLUE et COMPLETE , et je suis absolument prêt à faire face à mon éventuelle responsabilité ...

            Et enfin, à vous les 13 petites étoiles ... Je serais prêt à échanger ma vie contre les vôtres ...

            **************************************

            После трех дней вынужденного отсутствия, в первую очередь, из уважения к владельцам погибших собак, а также для всех тех людей, которые выразили в эти дни свою поддержку, не зная в точности детали произошедшего, при этом слыша и читая «милые» слухи, распускаемые великими умами от кинологии, которыми переполнен ФБ, я решил довести до сведения общественности все, что произошло в пятницу 27 мая. Все только ради правды:
            Изначально я решил выехать из дома в 7.30 утра, чтобы приехать в Ренде к 6 вечера… но зная по собственному опыту дорогу все-таки перенес отъезд на два часа, выпустив собак в открытые вольеры, чтобы им легче было перенести долгую поездку без остановок, так как я уже знал, что на пути будет ремонт дороги и будет трудно найти место для остановки. И все для того, чтобы приехать в отель пораньше и выпустить собак на газоны в безопасном парке гостиницы.
            Итак, вместе с Ребеккой Манни и Франческой Павези, а также 15 собаками, включая мою уиппет, мы выехали в 10.00 и прибыли в гостиницу l'Hotel Villa Fabiano в Ренде около 16.15, проделав весь путь без остановок. В отеле нас ждала семья Карофильо, которая приехала туда, чтобы увидеться со своим далматинцем, который жил у меня в период своей выставочной карьеры. Другие экспоненты уже прибыли в отель, мы традиционно обменялись приветствиями и немного поболтали. Собак выпустили, дав им возможность выгуляться и побегать, всем собакам я налил свежей воды, в чем мне помогали мои друзья, живущие там. В 17.15 я закончил разводить собак по боксам, загрузил всех в машину и стал искать место, более подходящее для парковки.
            Объехав всю парковку гостиницы, я поставил фургон в тени практически напротив окон своего номера, который находился на втором этаже. Мы зарегистрировались в отеле, занесли багаж в комнаты, а затем спустились, чтобы забрать французского бульдога из фургона в номер, так как заметили у него затрудненное дыхание.
            Это был последний раз, когда я видел собак живыми и абсолютно здоровыми.
            Все вышеперечисленные манипуляции были проделаны на глазах у разных кинологов, чьи имена я перечислять не буду, дабы сохранить прайваси, с которыми я разговаривал идя в гостиницу и ведя на поводке собаку.
            В 17.40 мне позвонил один владелец, который просил о встрече, чтобы обговорить детали работы с его колли, и мы договорились встретиться на гостинничной парковке в 18.15. В назначенное время я спустился на встречу с этим владельцем, причем его машина была припаркована рядом с моим фургоном. Мы проговорили около 20 минут и при этом находились в 50 метрах от машины, на глазах у всех. Ни я, никто из находившихся в это время на парковке людей, не заметили ничего странного и необычного. Некоторые хорошо мне знакомые люди были в полуметре от фургона, занимались и играли с собаками, они также не заметили ничего странного.
            Вернувшись в номер я принял душ перед тем, как проверить собак вместе с моими друзьями и идти на ужин.
            Мы спустились в 19.50, чтобы выгулять собак, и, открыв дверь, обнаружили большинство собак мертвыми. Признаки жизни подавали только бедлингтон и веймаранер.
            Я сразу попросил персонал гостиницы вызвать полицию или карабиньеров, которые ответили, что не могут приехать на вызов без официального запроса Ветеринарной службы.
            Мы позвонили трем разным ветеринарам, но никто не смог приехать, поэтому я вспомнил, что на выстувку в качестве эксперта был приглашен доктор Фердинандо Аснаги, которому я позвонил и который любезно согласился безотлагательно приехать. Он ввел лекарства собакам и помогал Франческе и Федерике Станнини, которую до этого я не знал и которой я глубоко признателен за спасение Меган. оказывать все необходимые меры скорой помощи.
            В это время сотрудники ветеринарной службы Косенца проверяли микрочипы погибших собак. Они также проверили документы на фургон, наши документы, проверили наличие необходимого количества боксов на всех собак, миски с водой (абсолютно нетронутые!), подстилки и проч. У собак была зарегистрирована сильная кровопотеря изо рта, они были абсолютно мокрые и окоченелые. По словам экспертов, смерть наступила не в результате удушья, учитывая температуру в фургоне (27 градусов), время нахождения в машине (2 часа) и при исправно работающей системе вентиляции.
            Мне разрешили уехать, чтобы отвезти тела собак владельцам. В это время я получил информацию, что также погибла веймаранер, которая находилась на интернсивной терапии в клинике Ренде.
            Сегодня я был в судебных органах для дачи показаний по этому делу.
            Сегодня как минимум 10 погибшим собакам будет проведено вскрытие в 4 разных государственных лабораториях для уточнения причин гибели.
            Вот то, что произошло. Все официально задокументировано.
            На всей территории отеля установлены видеокамеры, которые также будут изучены, вместе со свидетельскими показаниями.
            Все произошло в пятницу, 27 мая, на территории парковки гостиницы l'Hotel Villa Fabiano, собаки были закрыты в фургоне на протяжении примерно 2 часов на глазах у множества свидетелей.
            На данный момент мне нечего больше сообщить, я пока не получал официальных сообщений от служб, занимающихся расследованием, но предлагаю свое содействие во всем.
            Хочу поблагодарить доктора Фердинандо Аснаги, Федерику Станнини, Чезаре Карофильо, Филиппо Лаписарда, Марию Росси Каза Биаджини, весь персонал отеля и ветеринарных служб за их солидарность и помощь в эти трагичные часы. Спасибо всем, кто выразил свою поддержку мне, моей семье и Франческе в этот тяжелый момент. Спасибо сеньоре Кармелине Де Джованни и ее команде за помощь.
            Обнимаю всех владельцев погибших собак и выражаю им мое искреннейшее соболезнование, а также мою поддержку всегда и во всем, я готов нести всю полноту ответственности за случившееся.
            И, наконец, вам, мои 13 звездочек, я бы рад поменять мою жизнь на 13 ваших….

            PS: я бы хотел опубликовать этот пост на всех возможных языках, но, к сожалению, не могу гарантировать точность перевода. Если кто-то может и готов помочь с переводом, пожалуйста, пишите в личном сообщении.
            **********

            ...depois de tres dias de desejado e ponderada ausencia,por respeito aos proprietarios dos caes mortos antes de tudo,depois por todas aquelas pessoas que me manifestaram solidariedades e estarem ao meu lado,mesmo nao sabendo aquilo que realmente aconteceu mas sò ouvindo e lendo"os doces rumores"messo em volta das "grandes" mentes cinofilas pela qual o mundo virtual é amplamente invadido,Eu decidi de declarar publico os fatos sucessivos a sexta-feira 27,tudo per honra da verdade:
            Inicialmente eu tinha decidido de partir da minha casa às 7.30 da manha para chegar a Rende em 6 h..por experiencia e por conhecimento da estrada,eu adiei a partida por 2 horas deixando os caes livres de modo que pudessem seguir a viagem tranquilos e sem paradas.visto que para todo aquele trajeto que estao em obras e a estrada nao tem acostamento idoneo..Tudo isso para chegarmos no hotel e liberar-los em segurança,usufruindo do parque com otimas condiçoes.
            Parti as 10.00 h con os 15 caes juntamente com a minha cadela Whippet,minha filha Rebecca Manni e Fra Francesca Pavesi, chegamos no tempo previsto e sem nenhuma parada no Hotel Villa Fabiano a Rende as 16:15 h cerca,onde a recebermos tinha a familia Carofiglio,e veio nos cumprimentar tambem a sua cadelinha Dalmata que viveu comigo para a sua carreira expositiva.
            Ja haviam chegados outros expositores com os quais nos haviamos trocado os cumprimentos e algumas coversas.Os caes sairam,fizeram a s suas necessidades e um belo passeio,eu coloquei agua fresca para todos,e em tudo isso me ajudaram os amigos ali presentes.As 17:15 eu terminei de arrumar os caes em seus kennels,fechei os varios recintos,carreguei tudo,procurando um posto mais idoneo par estacionar o furgao.
            Depois fiz toda uma volta no estacionamentoe e encontrei um lugar fresco quase em frente o meu quarto,na mesma direçao mas no segundo andar.Fizemos o check in,arrumamos as malas nos respectivos quartos e descemos para pegar o buldogue frances do furgao para leva-lo ao quarto,tendo em contra os problemas conhecidos com a respiraçao.
            Foi a ultima vez que eu vi os caes em vida e em perfeita saùde.
            Toda essas "operaçoes"foram feitas sobre os olhares de diversos cinofilos pelos quais nao posso aqui publicar pelo respeito da privacidade e com aqueles que eu falei reentrando em quarto com o cao na sua guia.
            As 17:40 eu recebi uma ligaçao de um membro do Grupo Cinofilo que queria me encontrar para falar de um eventual carreira expositiva do seu Collie,nos marcamos a hora para encontramos no estacionamento do Hotel as 18:15.Pontualmente desci para encontrar essa pessoa,que alem disso havia estacionado o seu carro perto do meu furgao,nos falamos por uns 20 minutos a 50 mts do furgao,diante dos olhos de todos.Nem eu e nem as pessoas que eram no estacionamento nao viram nada de "estranho".
            Algumas pessoas que conheço bem eram e meio metro do meu furgao olhando os caes e a bricarem com eles e nem eles nao viram e nem notaram nada de estranho.
            Retorno no quarto ,eu tive tempo pra fazer uma ducha e me preparar antes de andar a jantar,
            depois de arrumar os caes, junto a alguns amigos.
            Nos descemos às 19:15 para refazer um passeio aos caes e no abrir a porta encontramos os caes mortos,fora 2 que respiravam com dificuldades un Bedlington e um Weimarainer..
            Naquele momento alguns dirigentes do Servizio Veterinario di Consenza verificam o acontecido e a morte dos caes,controlaram os documentos e a identidade atraves da leitura do microchip.Controlaram os documentos do meu furgao e os meus pessoais.controlaram tambem se todos os caes haviam os kennels homologados,o proprio bebedouro que estranhamente eram cheios de agua,cada um com o seu tapetinho, ect.Os caes apresentavam evidentes perdas de sangue muito fluidos da boca...eram completamente molhados e rigidos, a dizer dos competentes,todas anomalas para uma morte de sufocamento,tendo em conta as condiçoes ambientais(27C)e o tempo pelo qual os caes eram fechados(2H)e com o sitema de ar perfeitamente funcionando.
            Me fizeram ir para encontrar os corpos dos caes e aos legitimos proprietarios.
            Nesse momento me chegou a noticia que tambem a Weimarainer era morta no Ambulatorio Veterinario di Rende,onde na noite de sexta-feira era internada.
            Nessa manha me sou apresentado voluntariamente na Autorità Giudiciaria pra depor uma declaraçao espontanea sobre os fatos.
            Nessa manha em pelo menos 10 caes sera feita uma autopsia em 4 diferentes institutos estatais e legais para descobrir a causa das mortes.
            Foi assim o acontecido,todo o procedimento foi feito com documentos oficiais.
            Toda area do Hotel tem o sistema de filmagem das cameras que podem revelar toda a verdade das minhas declaraçoes e ainda muitas testemunhas prontos a depor sobre o fato.
            Os fatos aconteceram na tarde de sexta-feira,dentro do estacionamento particular do Hotel Villa Fabiano,e que os caes ficaram fechados por duas horas,sobre os olhos de testemunhas.
            Nao posso dizer outra coisa,mas nesse momento tenho que precisar que eum nao recebi nenhuma notificaçao,convocaçao ou outra das Autoridades pela qual ofereço a minha absoluta disponibilidade e colaboraçao.
            Gostaria de agradecer o Dr. Asnaghi,Federica Stagnini,Cesare Carofiglio.Filippo lapisarda,Marzia Rossi casa Biagini,todo o staff do Villa Fabiano e as autoridades Santiarias pela gentileza,a solidariedade e a desinteressada ajuda naquelas tragicas horas.Um muito obrigado a todos aqueles que eram ao meu lado, da minha familia e a Fra nesses momentos.Um muito obrigado a Senhora Carmelina de Giovanni e ao seu grupo pelo sustento e por estar ao meu lado...
            Um abraço a todos os proprietarios dos amigos mortos,pelo qual renovo os meus sentimentos e a minha ABSOLUTA E COMPLETA disponibilidade,sempre pronto a assumir qualquer minha eventual responsabilidade....
            por ultimo a voces pequenas estrelinhas ....eu era pronto a trocar a minha vida pela as de voces....
            Obs.Gostaria de publicar este post em todas as linguas possiveis,mas nao sou capaz de fazer com uma precisao absoluta,se alguem puder e quiser ajudar-me sarei grato...Mensagem em particular por favor

            ***************

            ...Dupa trei zile, in care am simtit nevoia de a se retrage si a regandii toate cele intamplate, in primul rand din respect pentru propietarii cainilor implicati in aceasta tragedie, cat si pentru toti care ne-au sustinut netinand cont de “barfele dulci” si de acei atotstiutori care detin adevarul absoult fiind “mintile stralucite” a lumii chinologice, am decis a iesii public cu cele intamplate in data de 27, Vineri, respectand adevarul .
            Conform planului original, am vrut sa pornim la drum la orele 7.30 ,dar cunoscand drumul si stiind ca ne ajunge 6 ore pentru a ajunge la Rende, pornirea a fost amanata cu 2 ore, in acest rastimp cainii fiind lasati liberi in canise pentru a se recrea si a suporta mai bine drumul, drum care fiind in reparatii nu ne oferea locuri in care sa ne oprim in plina siguranta pentru a le scoate si a le plimba. Toate acestea cu gandul de a ajunge la hotel in a carei curte pot fi lasati liberi, dat fiind toate conditiile de acolo si in acelasi timp si in deplina siguranta.
            Am pornit la 10.15 impreuna cu fiica mea, Rebecca Manni , si cu Fra, Francesca Pavesi , si am ajuns in timpul stabilit la Hotel Villa Fabriano in Rende , unde ne-am si intalnit cu familia Carofiglio , care au venit sa-si salute Dalmatianul.
            Intre timp au ajuns si alti expozanti, cu care am schimbat cateva vorbe de curtoazie, caini au fost lasati afara pentru a-si face nevoiile, plimbati indelung, am pus in fiecare cusca apa proaspata , fiind ajutat de prieteni la fata locului.
            Toate acestea au durat pana la 17.15 , cand caini au fost pusi inapoi in custile lor, masina reincarcata si am si reusit sa gasesc un loc de parcarea prielnic, foarte aproape de camera mea. Ne-am facut check-inul, ne-am lasat bagajele si ne-am dus sa aducem Buldogul Francez in camera , tinand cont de probleme de respiratie a acestuia . Acesta a fost momentul cand am vazut caiini ultima data in viata si in stare perfecta de sanatate. Toate acestea pot fii confirmate de un numar semnificativ de martori cu care am si schimbat cateva vorbe in timpul in care ma indreptam cu buldogul spre camera, martori a caror nume nu le pot face public.
            La 17,40 am fost contactat de un posesor a unui Collie, membru a clubui chinologic local, care vroia sa discutam despre posibila cariera de show a cainelui sau. Ne-am intalnit la 18,15 in parcarea hotelului,in vazul tutoror din parcare, nu departe de masina mea(cca 50m), unde am discutat in jur de 20 de minute. Nici eu, nici ceilalti aflati in parcare nu au observat nimic iesit din comun.
            Niste cunoscuti erau chiar la jumatate de metru fata de dubita mea, pregatindu-si sau jucandu-se cu cainii lor, nici ei nu au observat sau auzit nimic care sa trezeasca banuieli. M-am intors in camera pregantindu-ma pentru cina .
            La 19.50 ne-am intors in parcare, sa scoteam cainii iarasi la plimbare ,si acesta a fost momentul in care am gasit cainii morti in masina , in afara de doi, un Bedlington si un Weimarainer. Imediat am cerut la receptie sa fie alertati politia sau jandarmeria, raspunsul acestora fiind ca nu pot intervenii fara ca sa fie solicitati de Autoritatile de Sanatate (Veterinare).Am apelat la trei veterinari diferiti fara succes, dupa care ne-am amintit de Ferdinando Asnaghi , arbitru invitat la Rende, care a si venit imediat, acordand primul ajutor ajutat de Fra si de o persoana pe care o stiam numai din vedere, dar caruia sunt recunoscator ea salvand-o pe Megan. Federica Stagnini , iti multumesc din suflet.
            Autoritatile de sanatate din Cosenza , reprezentati de functionarii sai in acest timp a ajuns la fata locului , au identificat caini pe baza chip-urilor si au confirmat moartea acestora.
            Au controlat si verificat documentele masini, a personalului, au verificat daca fiecare caine a avut apa in bolul sau (toate erau pline, fapt care ridica semne de intrebare) , conformitatea custilor, a culcusului etc.
            Caini aveau sange in stare foarte lichida in jurul gurii...si semne concrete care sa excluda sufocarea dupa parerea multor specialisti, tinand cont si de temperatura ambientala de 27 C si ventilatia in functiune.
            Am plecat pentru a returna cadavrele cainilor catre propietarii lor, ulterior am primit si vestea trista privind moartea Weimarainer-ului, care a decedat la Veterinary Clinic of Cosenza .
            In aceasta dimineata m-am prezentat voluntar la Autoritati pentru a da in declaratie cele intamplate. Tot astazi vor fi efectuate autopsiile la cel putin 10 caini, in 4 institutii diferite pentru a stabilii cauza mortii.

            Acestea sunt cele intamplate, toate cele relatate putand fi confirmate atat de un numar mare de martori, cat si de camerele de supraveghere a hotelului.
            Cele relatate s-au intamplat in curtea Hotelului Villa Fabriano, propietate privata, unde caini au fost tinuti in masina timp de doua ore , in vazul multora.
            Atat pot relata pentru moment, precizand ca nu am fost citat de nici o autoritate dar carora le ofer colaborarea neconditionata.
            In incheiere, dati-mi voie sa multumesc, Dott, Asnaghi, Federica Stagnini, Cesare carofiglio, filippo lapisarda, marzia rossi casa biagini ,staffului Villa Fabriani , Autoritailor Sanitare(veterinare) pentru ajutorul si suportul neconditionat , familei mele si lui Fra in aceste momente grele. Nu in ultimul rand, multumesc, Carmellina De Giiovanni .
            Imbratisari familiilor care si-au pierdut cainii, imi exprim inca o data condoleantele , si ii asigur de disponibilitatea totala, gata sa imi asum responsabilitatea in ceea ce priveste actiunile mele.
            Nu in ultimul rand....voi cei 13 ingeri....mi-as fi dat viata oricand in locul vostru ….

            ***************

            Deutsche Übersetzung: Nach drei Tagen beabsichtigter und überlegter Abwesenheit von FB, habe ich die Entscheidung getroffen, die Fakten wahrheitsgemäß zu , was am Freitag den 27. Mai geschehen ist. Ich tue dies in erster Linie aus Respekt gegenüber den Besitzern der armen Hunde und wegen der vielen Menschen, die mir ihre Solidarität und Anteilnahme bekundeten, obwohl sie noch nicht wussten, was tatsächlich passiert war, und weil ich höre und lese, was für wirre Gerüchte in den Köpfen mancher Hundeleute herumspuken und in der virtuellen Welt verbreitet werden.
            Ursprünglich wollte ich um 7:30 in der Früh von zuhause wegfahren, um nach ca. 6 Stunden in Rende zu sein. Aus Erfahrung und weil ich die Straßenverhältnisse gut kenne, habe ich die Abreise um 2 Stunden verschoben, um den Hunden vorher genug Auslauf in einem gesicherten Areal zu gönnen, damit ich mit ihnen entspannt in einem Stück durchfahren konnte, da es auf der ganzen Strecke keine geeigneten Stellen für einen Auslauf gibt und überall Baustellen sind und damit sie dann wieder sicher im angeschlossenen Park des Hotels mit seinem gepflegten Rasen frei laufen könnten.
            Um 10:00 bin ich mit meiner Tochter Rebecca Manni, Francesca Pavesi und den 15 Hunden, darunter mein Whippet, dann von zuhause weggefahren. Gegen 16:15 kamen wir wie geplant ohne Zwischenstopp im Hotel Villa Fabiano an. Dort haben wir die Familie Carofiglio begrüßt, die kamen um ihren Dalmatiner zu besuchen, der bei mir lebte, um mit mir auf Shows zu gehen. Auch andere Aussteller waren schon da, mit denen es die üblichen Begrüßungsrituale gab und mit denen wir uns ein wenig unterhielten. Ich habe dann die Hunde hinausgelassen, damit sie ihr Geschäft verrichten konnten und wir machten einen schönen Spaziergang. Danach habe ich allen frisches Wasser gegeben. Auch Freunde vor Ort haben mir dabei geholfen.
            Um 17:15 war ich damit fertig, die Hunde wieder ins Auto einzuladen, ich habe die Boxen zugemacht, alles weitere eingeladen und habe mich auf die Suche nach dem bestgeeigneten Parkplatz für das Fahrzeug begeben. Zu diesem Zweck bin ich den ganzen Parkplatz abgefahren und habe schließlich im Freien, fast genau gegenüber meinem Zimmer im zweiten Stock, einen Schattenparkplatz gefunden.
            Danach habe ich eingecheckt, wir haben die Koffer in die verschiedenen Zimmer gebracht, ich habe den französischen Bulldog geholt und auf das Zimmer gebracht, weil er bekanntlich immer Atmungsprobleme hatte. Das war das letzte Mal, wo ich die Hunde in bester Gesundheit und lebend gesehen habe.
            All das geschah in Anwesenheit von Hundeleuten, deren Namen ich hier jetzt nicht veröffentlichen kann, um ihre Privatsphäre zu schützen. Mit Ihnen habe ich mich noch unterhalten, während ich mit dem Hund an der Leine in Richtung Hotelzimmer ging.
            Um 17:40 erhielt ich einen Anruf von einem Mitglied des Hundeclubs, der sich mit mir treffen wollte, um über eine eventuelle Showkarriere seines Collie mit mir zu sprechen. Wir verabredeten uns für 18:15 auf dem Parkplatz. Er kam pünktlich um 18:15 an, parkte seinen Wagen in der Nähe von meinem und wir unterhielten uns ungefähr 20 Minuten unter aller Augen. Wir waren etwa 50 Meter von meinem Auto entfernt. Weder ich, noch all die anderen Leute auf dem Parkplatz, konnten etwas Ungewöhnliches bemerken. Leute, die ich gut kenne, waren ungefähr einen halben Meter von meinem Fahrzeug entfernt. Sie probierten ihre Hunde aus und spielten mit ihnen. Auch sie haben weder etwas Ungewöhnliches gehört oder bemerkt.
            Zurück im Zimmer hatte ich etwas Zeit mich zu duschen, mich um die Hunde im Zimmer zu kümmern, und mich für das Abendessen fertig zu machen.
            Um 19:50 gingen wir hinunter, um einen Spaziergang mit den Hunden zu machen. Als wir die Autotür öffneten, fanden wir die Hunde tot vor, nur zwei haben noch unter Anstrengung geatmet, ein Weimaraner und ein Bedlington Terrier. Ich habe sofort das Personal des Hotels gebeten, die Polizei zu rufen, die sagten, sie könnten nichts tun ohne Auftrag einer Gesundheitsbehörde.
            Wir haben drei Tierärzte verständigt, aber keiner konnte kommen. Da fiel mir der Richter und Tierarzt Dr. Asnaghi ein und ich rief ihn an. Er kam sofort und verabreichte Medikamente. Er leitete mithilfe einer Person, die ich nur vom Sehen kannte, sämtliche Notfallmaßnahmen ein. Ich danke ihnen beiden von ganzem Herzen. Dass Megan heute noch am Leben ist, verdanken wir nur ihnen. Danke von Herzen Federica Stagnini.
            In der Zwischenzeit stellten Mitarbeiter des Veterinärdienstes den Tod der Hunde fest, kontrollierten die Dokumente und erfassten ihre Identität anhand der Mikrochips. Sie kontrollierten meine Personalien, das Auto, die Fahrzeugpapiere und die Genehmigungen, dass ich die Erlaubnis hatte, die Hunde zu transportieren. Sie kontrollierten auch die Wassereimer, die seltsamerweise noch voll waren. Die Hunde hatten offensichtlich Blut verloren und Wasser rann aus ihrem Maul. Sie waren komplett nass und steif. Laut Aussagen verschiedener Experten zeigten sie typische Symptome eines Todes durch Ersticken, unter Berücksichtigung der Umgebungsparameter (27 Grad) und der Zeit, während der die Hunde eingeschlossen waren(2h) und des Funktionierens/Nichtfunktionierens ? der Lüftungssysteme, die perfekt in Ordnung/gewartet ? waren.
            Ich habe veranlasst, dass die Leichen der armen Hunde den rechtmäßigen Besitzern übergeben werden. Inzwischen hat mich die Nachricht erreicht, dass auch der Weimaraner, der Freitag Abend umgehend in die Tierambulanz Rende eingeliefert wurde, verstorben ist.
            Ich bin heute früh freiwillig zum Gericht gegangen, um eine Aussage zu machen. Heute Vormittag wurde an den 10 toten Hunden von vier verschiedenen staatlichen Stellen eine Autopsie vorgenommen, um die genaue Todesursache festzustellen.
            Das ist, was passiert ist. Alles was ich sage, ist gestützt durch die Feststellungen offizieller Stellen. Das ganze Hotelareal ist videoüberwacht. Die Kameraaufnahmen bestätigen sämtlich die Richtigkeit meiner Angaben, ebenso wie durch die Aussagen zahlreicher Leute, die bereit sind, das auch zu bezeugen. Das sind die Fakten, was sich am späten Nachmittag am 27. Mai zugetragen hat, innerhalb von zwei Stunden am Parkplatz des Hotels Villa Fabiano in Anwesenheit vieler Augenzeugen.
            Mehr kann ich momentan nicht dazu sagen. Im Moment möchte ich nur betonen, dass ich weder eine Benachrichtigung von den Behörden oder eine Vorladung etc. erhalten habe. Ich stehe ihnen vollständig zur Verfügung und versichere ihnen meine ganze Bereitschaft zur Zusammenarbeit.
            Ich möchte mich bei Dr. Asnaghi, Friederike Tinker, Cesare Carofiglio, Filippo Lapisarda, Marzia Rossi Casa Biagini, dem Team der Villa Fabiano und den Leuten der Gesundheitsbehörden für ihre Freundlichkeit, Solidarität und selbstlose Hilfe in diesen tragischen Stunden bedanken.
            Ich danke all den Leuten, die mir in diesen Stunden ihre Nähe und Anteilnahme zu mir und meiner Familie bekundet haben. Ich danke auch Carmelina de Giovanni für ihre Unterstützung und Anteilnahme.
            Eine herzliche Umarmung an alle Hundebesitzer deren arme vierbeinige Freunde verstorben sind. Sie haben all mein Mitgefühl und ich versichere Ihnen, dass ich Ihnen in allem jederzeit und vollumfänglich zur Verfügung stehe und dort wo ich Verantwortung habe, die volle Verantwortung und die Haftung übernehme.
            Und an Euch, Ihr 13 kleinen Sterne: ich würde gerne mein Leben für Eures geben….

            ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++

            “Después de tres días de meditada y voluntaria ausencia, por respeto, por encima de todo, a los propietarios de los pobres perros fallecidos y, después, a todas las personas que me han manifestado su solidaridad y cercanía, aún no sabiendo qué ha sucedido realmente pero escuchando y leyendo “los dulces rumores” puestos en circulación por las “grandes” mentes cinófilas de las que el mundo virtual está ampliamente invadido, he decidido hacer públicos los hechos sucedidos el Viernes 27 de Mayo y todo en honor a la verdad:
            Inicialmente había decidido partir de casa a las 7.30 de la mañana para llegar a Rende en 6 horas. Por experiencia y conociendo la ruta, he pospuesto la salida por dos horas, dejando a los perros sueltos ese tiempo, de forma que pudiésemos hacer el viaje tranquilamente y sin paradas, teniendo en cuenta las obras que se están haciendo en la carretera y la falta de áreas de descanso adecuadas en el camino. Todo para, una vez llegados al hotel, poder soltarlos de nuevo con seguridad en el parque del mismo con un césped bien cuidado.
            Salimos por tanto a las 10.00 con los 15 perros, incluída mi Whippet y acompañado por mi hija Rebecca Manni y por Francesca Pavesi, llegando en el tiempo previsto y sin problema alguno al Hotel Villa Fabiano en Rende, hacia las 16.15 horas, donde nos esperaba la familia Carofiglio para saludar a su Dálmata, que vivía conmigo para hacer su campeonato.
            Ya habían llegado algunos otros expositores, con los que hemos intercambiado los saludos y charlas habituales. Los perros salieron, hicieron sus necesidades, dieron un buen paseo y les puse agua fresca a todos con la ayuda de algunos amigos del lugar. Hacia las 17.15, después de colocar a todos los perros en sus transportines y cerrar los diferentes recintos, lo he recargado todo y hemos buscado un lugar idóneo para aparcar el furgón.
            Con tal fin, hemos recorrido todo el aparcamiento, encontrando un sitio a la sombra, casi enfrente de mi habitación, en la misma dirección pero en la segunda planta. Hemos hecho el check-in, dejado las maletas en las respectivas habitaciones y vuelto al furgón para llevar a la habitación al Bulldog Francés, habida cuenta de los problemas respiratorios de la raza.
            Esta fue la última vez que vi a todos los perros con vida y en perfectas condiciones de salud.
            Todas estas “operaciones” se hicieron en presencia de diversos cinófilos cuyos nombres no puedo revelar por respeto a su privacidad y con los que he hablado, incluso, yendo hacia la habitación con el perro (Bulldog Francés) sujeto con la correa.
            A las 17.40 recibí una llamada de un miembro de la Sociedad Canina local que quería encontrarse conmigo para hablar de una eventual campaña para su Collie, quedando en vernos a las 18.15 en el aparcamiento del Hotel. Bajé puntualmente para encontrarme con esta persona, que aparcó su coche junto a nuestro furgón. Hablamos por unos 20 minutos a unos 50 metros del furgón, a la vista de todo el mundo. Ni yo, ni ninguna de las personas que estaban en el aparcamiento hemos notado nada extraño. Algunas personas que conozco bien han estado a medio metro de mi furgón, practicando o jugando con sus perros e incluso éstos no han oído o notado nada raro.
            De vuelta a la habitación, me tomé el tiempo justo para darme una ducha y bajar a cenar, después de controlar a todos los perros con la ayuda de unos amigos.
            Bajamos a las 19.50 para pasear a los perros y al abrir el portón los encontramos a todos muertos, salvo a dos que aún respiraban con fatiga: un Bedlington y un Weimaraner.
            Inmediatamente le pedí al personal de Recepción que llamasen a la Policía o a los Carabineros, los cuales respondieron que sin la solicitud de una autoridad sanitaria no podían intervenir. Llamamos a tres veterinarios distintos pero ninguno estaba disponible para acudir. De pronto recordé que entre los jueces invitados para Rende estaba el Dr. Ferdinando Asnaghi, que se presentó de inmediato después de llamarlo, suministrando algunos medicamentos y dirigiendo todas las operaciones de emergencia, ayudado por Francesca y de una persona especial a la que conozco sólo de vista pero a la que debo decir ¡Gracias!, de corazón. Si hoy Megan sigue viva se lo debemos sólo a ella. ¡Gracias de corazón, Federica Stagnini!
            Entretanto, algunos dirigentes del Servicio Veterinario de Cosenza verificaban la muerte de los perros, controlaban los documentos y la identidad de los mismos con la lectura de los microchips. Han controlado también toda la documentación del furgón y la nuestra personal, que todos los perros viajaban en transportines adecuados y homologados, los cubos de agua, extrañamente llenos, las camas, etc… Los perros presentaban evidentes pérdidas de sangre muy fluída por la boca y estaban empapados y rígidos, signos todos, en palabras de algunos expertos, totalmente anómalos para una muerte por sofocación, máxime teniendo en cuenta la temperatura exterior (27ºC) el tiempo transcurrido (2 horas) y el sistema de aireación que funcionaba perfectamente.
            Me hicieron pasar para empezar los trámites para hacer llegar los cuerpos de los pobres perros a sus legítimos propietarios. Mientras tanto he oído que incluso la Weimaraner había muerto en una clínica veterinaria en Rende, donde fue hospitalizada de inmediato la noche del viernes.
            Esta mañana me he presentado voluntariamente ante la Autoridad Judicial para hacer una declaración voluntaria de los hechos acaecidos.
            Esta mañana, al menos 10 de los perros serán sometidos a una autopsia en cuatro Institutos Legales y Estatales diferentes para encontrar la causa de su muerte.
            Ésto es lo que ha sucedido y todo está refrendado por documentos oficiales.
            Toda el área del Hotel está equipada con cámaras de videovigilancia que podrán refrendar la veracidad de mis declaraciones y de muchos otros testimonios ofrecidos sobre lo sucedido.
            Los hechos ocurrieron la tarde del viernes 27 de Mayo en el interior del aparcamiento privado del Hotel Villa Fabiano, donde los perros estuvieron metidos en el furgón alrededor de dos horas, a los ojos de numerosos testigos.
            No puedo decir nada más por el momento, pero debo precisar que no he recibido notificación alguna o llamada por parte de las Autoridades, a las que ofrezco mi disponibilidad y colaboración absoluta.
            Permítanme agradecer al Dr. Asnaghi, Federica Stagnini, Cesare Carofiglio, Filippo Lapisarda, Marzia Rossi, todo el personal del Hotel Villa Fabiano y las Autoridades Sanitarias, por su amabilidad, solidaridad y por la ayuda desinteresada en esas horas trágicas. Gracias también a todas esas personas que han demostrado su apoyo a mi, a Francesca y a mi familia en estos momentos. Un agradecimiento especial a la Sra. Carmelina de Giovanni y a su Grupo por la cercanía y el apoyo…
            Un gran abrazo a todos los propietarios de los pobres amigos fallecidos. Les renuevo mis condolencias y mi más absoluta y completa disponibilidad, además de estar dispuesto a asumir mi eventual responsabilidad…
            …por último, a vosotros, 13 pequeñas estrellas, me gustaría poder cambiar mi vida por las vuestras…

            ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++++++++++

            ... po trzy dniowej umyślnej ciszy, w szacunku dla właścicieli biednych zmarłych psów, a także do osób które wykazały się solidarnością i wyrozumieniem w takim momencie, nawet nie wiedząc co tak naprawdę się wydarzyło, a jedynie przysłuchując się i czytając różne "słodkie plotki" ze stron wielu "wielkich" znawców kynologicznych od których wirtualny świat jest przepełniony, zadecydowałem aby upublicznić to co się tak naprawdę stało w piątek 27 maja, aby przede wszystkim obronić honor prawdy:
            Na początku zadecydowałem aby wyjechać z domu o 7:30 rano i w 6 godzin dojechać na wystawę w Rende... Jednak po wcześniejszych doświadczeniach i znajomości drogi przesunąłem wyjazd o 2 godziny, na ten czas zostawiając psy wolne, aby mogły w spokoju odpocząć przed zaplanowaną podróżą, zważywszy na to że większość drogi jest w przebudowie i jest ona pozbawiona obszarów odpowiednio przystosowanych. Wszystko było gotowe abyśmy odbyli podróż bez problemów i dojechali do hotelu, by tam móc ich bezpiecznie wypuścić na zadbanych trawnikach na terenie hotelu.
            Wyjechałem o 10 wraz z 15 psami, w tym moja Whippet, moją córka Rebecca Manni i Francesca Pavesi, dojechaliśmy na miejsce o zamierzonej godzienie i bez żadnych nie potrzebnych postoi. Około 16:15 byliśmy w Hotelu Villa Fabiano w Rende, gdzie czekała na nas rodzina Carofiglio, która przyjechała zobaczyć swojego dalmatyńczyka, przebywającego w moim domu aby zrobić swoją kariere wystawową.
            W tym samym czasie na miejscu byli również inni wystawcy, z którymi jak zawsze się przywitaliśmy i pogadaliśmy chwilę. Wyprowadziliśmy wszystkie psy, by po długiej podróży rozprostowały łapy i załatwiły się w spokoju, każdemu z nich nalałem miskę świeżej ziemnej wody, we wszystkim pomagali mi znajomi. O 17:15 zamknąłem wszystkie psy w ich klatkach, spakowałem wszystko i szukałem miejsca najodpowiedniejszego do pozostawienia auta z psami.
            W końcu okrążyłem cały hotelowy parking i znalazłem najchłodniejsze miejsce prawie na wprost pokoju w którym miałem odpoczywać, w tym samym kierunku, ale na drugim piętrze. Zameldowaliśmy się w hotelu, zanieśliśmy walizki do naszych pokoi i zeszliśmy aby wziąć do pokoju buldoga francuskiego, zważywszy na to że ma on problemy z oddychaniem.
            Wtedy po raz ostatni widziałem psy żywe i w idealnej kondycji.
            To wszystko co opisałem dotychczas robiłem przy świadkach, których imion nie mogę upublicznić ze względu na prawo do prywatności, ale każdy z nich może potwierdzić ze widział mnie jak idę z psem na smyczy do hotelowego pokoju.
            o 17:40 zadzwonił do mnie członek grupy kynologicznej, który chciał się ze mną spotkać aby omówić moją ewentualną kariere wystawową z jego Collie, mieliśmy się spotkać o godzinie 18:15 na parkingu przed hotelem. Punktualnie stawiłem się w umówionym miejscu, a osoba w.w. zaparkowała auto tuż obok mojego, rozmawialiśmy przez około 20 minut w odległości 50 metrów od mojego auta, na oczach wszystkich. Ani ja, ani nikt z wielu osób które w tym czasie przebywały na parkingu nie zauważyliśmy niczego "dziwnego".
            Kilka osób które znam bardzo dobrze znajdowały się pół metra od mojego auta, ćwicząc i bawiąc się z psami, i nawet oni nie usłyszeli ani nie zanotowali niczego dziwnego.
            Wróciłem do pokoju i miałem w końcu chwile czasu aby wziąć prysznic i przygotować się aby iść zjeść obiad po tym jak razem ze znajomymi zadbałem o bezpieczeństwo i odpoczynek psów przewożonych w moim aucie.
            Zeszliśmy o 19:50 żeby jeszcze raz wyprowadzić wszystkie psy i otwierając drzwi auta ujrzeliśmy wszystkie psy martwe oprócz dwóch, które z trudem oddychały, bedlington i weimarainer.
            Od razu pobiegłem do recepcji aby wezwać policję, jednak oni nie chcieli interweniować bez żadnej opieki medycznej... Zadzwoniliśmy do trzech różnych weterynarzy jednak żaden z nich nie mógł przyjechać, w tym czasie pomyślałem że do Rende przyjechał również sędziować Doktor Ferdinando Asnaghi, od razu do niego zadzwoniłem a ten przybył w pełnej gotowości na miejsce, cała akcja ratunkowa została przeprowadzona przez niego i przez osobę, którą znałem tylko z widzenia, ale muszę jej podziękować z całego serca, bo to że Megan jest żywa, jest tylko i wyłącznie jej zasługą, dziękuję Ci Federica Stagnini.
            W tym czasie kilku kierowników z Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w Cosenza ustalali przyczynę śmierci psów oraz sprawdzali wszystkie dokumenty, tym samym weryfikując numery microchipów. Sprawdzili również wszystkie dokumenty od auta i moje prywatne, sprawdzili czy wszystkie psy miały swoje odpowiednio przestrzenne miejsce w aucie, czy każdy miał swoją miskę z wodą (które z resztą w dziwny sposób zostały znalezione prawie nie naruszone), swój kocyk itp. Wszystkie psy wykazywały utratę dużej ilości krwi z pyska... ich ciała były całe mokre i sztywne, przez wielu ekspertów za przyczynę śmierci zostało uznane uduszenie, przez temperaturę powietrza (27 C) i przez okres czasu w którym psy były zamknięte (2 godziny), przy systemie wentylacyjnym idealnie działającym.
            Kazali mi dostarczyć ciała biednych psów do ich prawowitych właścicieli.
            W między czasie dostałem informację o śmierci weimarainera w klinice weterynaryjnej w Rende, gdzie została odratowana po piątkowym wydarzeniu.
            Dzisiaj rano stawiłem się przed sądem w celu zeznania i potwierdzenia obrotu wydarzeń.
            Również dzisiaj rano zostanie wykonana autopsja przynajmniej na 10 ciałach przez 4 różne Instytucje Państwowo-prawne aby znaleźć przyczynę zgonu.
            To są wszystkie fakty, zatwierdzone oficjalnymi dokumentami.
            Cały obszar hotelu jest wyposażony w kamery bezpieczeństwa, gdzie można zobaczyć i potwierdzić prawdę moich słów, nie wspominając już o wielu świadkach, którzy byli obecni przy zdarzeniu.
            Wszystkie wydarzenia stały się w piątkowe po południe 27 maja, na parkingu w hotelu Villa Fabio, gdzie psy zostały zamknięte na 2 godziny na oczach wielu świadków.
            Na chwile obecną zaznaczam, że nie mogę powiedzieć więcej, ponieważ nie otrzymałem żadnej informacji, wezwania czy innych rzeczy od organów zajmujących się tą sprawą, a którym oferuję pełną dyspozycyjność i współpracę.
            Pozwólcie jedynie że podziękuję Doktorowi Asnaghi, Federica Stagnini, Cesare Carofiglio, Filippo Lapisarda, Marzia Rossi Casa Biagini oraz całemu zespołowi z hotelu Villa Fabio i całemu zespołowi powiatowego lekarza weterynarii za ich niezwykła życzliwość, zrozumienie i pomoc w tak tragicznych godzinach. Podziękowanie również dla tych osób które były wsparciem dla mnie i mojej rodziny, w takim momencie. Również słowa podziękowania dla Pani Camelina De Giovanni i jej Grupy, którzy byli również pełni zrozumienia i wsparcia...
            Uściski dla wszystkich właścicieli zmarłych tragicznie małych przyjacieli, dla których przesyłam również wyrazy współczucia i daje pełną .
            Non provo rabbia, nemmeno delusione, ho solo quel senso di schifo e disprezzo per aver dato importanza a gente inutile.

            Commenta

            • marco pas
              ⭐⭐⭐
              • Apr 2011
              • 1937
              • marnate
              • bracco italiano

              #7
              Fabrizio, e' un professionista responsabile e attento in primis alla salute e al benessere dei cani affidatigli accompagnandoli molte vlte al successo ,questa volta pero' la disavventura e' stata nuda

              Commenta

              • silvio roncallo
                ⭐⭐⭐
                • Dec 2006
                • 5650
                • genova, Genova, Liguria.
                • spinone

                #8
                mmmh... solo 2 ore..... ed impianto di aereazione funzionante .....

                penso sia meglio attendere il responso delle autopsie prima di scrivere qualunque cosa.
                silvio

                Commenta

                • ALESSANDRO
                  ⭐⭐⭐
                  • Sep 2008
                  • 4862
                  • sarzana SP
                  • springer "penny" e epagneul breton "otto"

                  #9
                  [;)]intanto grande solidarietà con il sig Fabrizio, i proprietari dei cani.
                  Attendiamo l esito delle verifiche mediche.
                  Purtroppo mi ricordo ancora la sventura dello spinonista torniai tempo fa........ con più di un soggetto coinvolto...!

                  Commenta

                  • duedentoni
                    ⭐⭐⭐
                    • Aug 2013
                    • 1058
                    • Firenze/Sciacca
                    • Bracco Italiano Darma Heinaaron Torta al Cioccolato campione di bellezza Breton Kira - Ayla- Lol

                    #10
                    Il sangue e la rigidità non credo siano sintomi del colpp di calore
                    Non provo rabbia, nemmeno delusione, ho solo quel senso di schifo e disprezzo per aver dato importanza a gente inutile.

                    Commenta

                    • Mario Torniai
                      • Dec 2008
                      • 79
                      • Tosi
                      • Spinoni

                      #11
                      Gentile signor Ale,
                      facendo riferimento a ciò che ha scritto sull'accaduto di un caso simile a Torniai le chiedo una spiegazione più dettagliata , dato che sono uno spinonista e di cognome faccio Torniai, ma a me certi casi mai si sono verificati pertanto, essendo chiamato in causa,chiedo una delucidazione pubblica. Distinti saluti Torniai
                      sigpicSpinoni del Pratomagno

                      Commenta

                      • marco pas
                        ⭐⭐⭐
                        • Apr 2011
                        • 1937
                        • marnate
                        • bracco italiano

                        #12
                        Originariamente inviato da Mario Torniai
                        Gentile signor Ale,
                        facendo riferimento a ciò che ha scritto sull'accaduto di un caso simile a Torniai le chiedo una spiegazione più dettagliata , dato che sono uno spinonista e di cognome faccio Torniai, ma a me certi casi mai si sono verificati pertanto, essendo chiamato in causa,chiedo una delucidazione pubblica. Distinti saluti Torniai
                        Non conosco il caso e se associabile al tema trattato, eventualmente dopo delucidazione pubblica i post saranno spostati in una nuova discussione

                        Commenta

                        • ALESSANDRO
                          ⭐⭐⭐
                          • Sep 2008
                          • 4862
                          • sarzana SP
                          • springer "penny" e epagneul breton "otto"

                          #13
                          Buona sera, mi sono collegato solo ora, vedo subito di rintracciare l articolo che avevo letto tempi addietro che mi è rimasto impresso xche purtroppo ho avut anch'io la coker avvelenata, nella concitazione della risposta ho associato subito al sig torniai, se ho errato macroscopicamente mi scuso immediatamente.

                          Commenta

                          • Mario Torniai
                            • Dec 2008
                            • 79
                            • Tosi
                            • Spinoni

                            #14
                            Signor Ales forse lei si vuol riferire alla morte di Napoleone che avvenne nel mese di agosto del 2008 , in quella circostanza ero in zona addestramento cani dove si paga per allenare,dopo due ore di allenamento vidi il cane andare a terra e lì morì causa veleno potente. Collegare il mio caso con quello che è successo.....per me sono due fatti ben diversi.Saluti Mario
                            sigpicSpinoni del Pratomagno

                            Commenta

                            • ALESSANDRO
                              ⭐⭐⭐
                              • Sep 2008
                              • 4862
                              • sarzana SP
                              • springer "penny" e epagneul breton "otto"

                              #15
                              Probabile l'evento sia quello.
                              Difatti, ho subito precisato che ho scritto di getto, dopo aver letto la terribile fine dei cani, e ho associato, (aihme') per errore quell'evento, sottolineo di nuovo, ad ulteriore corredo, le mie scuse immediate, e non meno il mio rammarico per gli ausiliari persi.

                              Commenta

                              Argomenti correlati

                              Comprimi

                              Attendere..